Doelpuntenfestival tegen The Studs

Gisteren stond SDI Liga tegenover de laatste in de stand, The Studs. De aanwezigen voor deze wedstrijd waren: Xavi, Pieter, Stam, Stephen, Safi, Cédric T, Kenneth N. Cé DC belde twee uur voor de wedstrijd af, wegens last in de benen (waar “De Selectie” allemaal goed voor is). Maar met deze ploeg en tegenstander mocht het niet foutlopen.

De wedstrijd had eigenlijk niets van een wedstrijd. Van het begin tot het einde was SDI heer en meester. Er komen weer 13 gemaakte doelpunten bij, maar de afwerking kon nog beter. In de topwedstrijden moeten de gemiste kansen van gisteren er wel in, want daar krijgen we er slechts enkele. Verdedigend was er niet zo veel werk. Het enige minpunt is het doelpunt dat we incasseren. Spijtig dat we de nul niet konden houden. De eindstand van 1 – 13 was zeker niet gestolen, en kon dus zelf erger.

Conclusie: 25 down, 5 to go. En dat begint morgenavond tegen Olympic Zellik om 21u in Asse.

Xavi

SDI Liga - Compeed Mollem: 8 - 1

Voor deze wedstrijd was de volgende selectie bevestigd: Yves, Pieter, Stam, Stephen, Safi, Kenneth N, Geert en Kris. Cé had andere verplichtingen bij "De Selectie". Welke selectie dat is, blijft voor velen onder ons een misterie ;-) Deze wedstrijd was ook die van de retour van Geert, die sinds de laatste nederlaag van SDI (tegen Vemoflex) niet meer in de liga was opgetreden, en met succes voor de ploeg. Thiele kwam voor het eerst aan de aftrap dit seizoen. Zijn ervaring en techniek moest ons over deze moeilijke hindernis helpen.

Een kleine 10 minuten voor de aftrap was iedereen er, behalve doelman Yves. Na een telefoontje bleek dat hij de wedstrijd volledig was vergeten en niet kon afkomen. Xavi, die van sportief verantwoordelijke Geert niet voor 28 maart opnieuw mocht aantreden, moest dan toch in doel plaatsnemen. Johan werd dan ook in laatste instantie afgevaardigde voor deze wedstrijd.
Over de wedstrijd herinner ik mij eigenlijk niet zo veel meer. Dat is het risico als je een week wacht voor je het verslag schrijft. Maar ik ben zeker dat ik op vergiffenis van mijn medemaats en het bestuur kan rekenen. Toch enige info:

1. Ruststand: 2 - 1
2. Eindstand: 8 - 1
3. Het ging er bitsig aan toe, waardoor de scheidsrechter geregeld moest ingrijpen.
4. In de eerste helft hadden we kansen, maar konden we niet scoren.
5. In de tweede helft hebben we ze gewoon weggespeeld met champagnevoetbal.

Everybody was dus happy, behalve de tegenstander. De volgende wedstrijd is tegen The Studs in Asse op zaterdag 28/03 om 20u.

Xavi

THUISNEDERLAAG VOOR SDI A

teveel afwezigen nekken A-ploeg tegen Mazenzele...

Afgelopen vrijdag stond de derby tegen Mazenzele op het programma. Een ploeg waar we al jaren tegen spelen, met wisselend succes. De heenmatch eindige op een 3-3 gelijkspel, met een late goal van Johnny Leo.

SDI moest aantreden zonder de geblesseerde Bram De Smedt. Bram kweste zich vorige week in Oostende, hij is zes weken out. Het seizoen zit er voor hem wellicht op. Er zijn immers maar 4 matchen meer te spelen. Ook Kevin De Sa Faria en Kenneth Casseau ontbraken, en bovendien viel ook Michael Van Nuffel nog uit met een blessure in het begin van de wedstrijd. 4 jonge spelers die ontbraken, dat was van het goeie teveel.

Coach Geert hield dan nog 5 fitte spelers over: Yves, Jurgen, Johnny, Rudy en Cé. Xavi zat nog als reservekeeper op de bank. Aan de rust stonden we al 1-2 achter, maar na de rust ging het helemaal fout. Mazenzele liep uit tot 1-4. We konden nog aanklampen tot 2-4, maar toen de vijfde Mazelse goal viel leek de wedstrijd gespeeld. Een geslaagde wissel met Cé in het doel, deed ons nog dromen van een terugkeer. Zeker toen het 4-5 werd. Mazel panikeerde en veranderde ook zijn doelman door een speler in het doel. Johnny had de 5-5 aan de voet, maar we kenden geen geluk. Integendeel, het werd nog 4-6. Toen Cé dan ook nog eens geel kreeg voor ongelukkig handspel, was de match gedaan: 5-7 was de eindstand.

Met Safi, Kenneth, Bram en ook Mich en Cé op het plein had het een totaal andere match geweest. Maar het is niet anders, we moeten ons nu dringend herpakken binnen 2 weken, wanneer we een nieuwe thuismatch hebben tegen Londerzeel. Bij winst mogen we ons opmaken voor een nieuw seizoen in derde nationale, en dat zou al een mooie prestatie zijn. Afspraak dus op vrijdag 3 april, om 20u.

Geert.

Mister 90%

Al een tijdje geleden dat we nog eens een thuismatch geprogrammeerd hadden staan, dus geen selectieproblemen; althans in principe: toch een paar gekwetsten en zelfs een op de laatste minuut, maar die werd dan meteen aangepakt als nieuwbakken délégué, weliswaar in woord en daad bijgestaan door een meer ervaren exemplaar. Dus waren we toch tijdig startklaar en vrij volledig ook, met zelfs een zeer bereidwillige & trappelende A speler. Ra, ra wie dat was…
Zijn eerste 3 baltoetsen waren meteen al schoten op doel (en dat bedoel ik dan letterlijk, want telkenmale op de palen!) en zelfs met vrij hoog % want meteen al 2 – 0 voorsprong, zo een beetje uit het niets. Want ook de tegenstander was nog niet echt dreigend geweest. Zijn 3° goal was een ‘normale’, alhoewel: zelfs een vrij mooie, via snelle eigen interceptie en eigen doorstoten en eigen pas aan zichzelf en een degelijke afwerking ook nog. En dat allemaal terwijl er een zeer goede bezoekende doelman tussen de palen stond.
Toen werd er tegen gescoord en ook onze kapitein scoorde eens, maar wel bij onszelf… 3 – 2 bij rust, terwijl er eigenlijk geen vuiltje aan de lucht had mogen zijn. Gelukkig vallen we zelden ten prooi aan stress (behalve in de vorige match, weliswaar met gelegenheidscoach… J; die dan toch een mooi gelijkspel uit de brand wist te slepen).
Daarna een gewone goal en dan meteen een werelddoelpunt in opbouw (opwippertje van de oude vos/spits) en knaller in de vlucht via de onderkant van de lat: onhoudbaar gewoon. Dan nog 2 gewone goals en het stond 7 – 2; daarna het gekende dipje via gebrek aan concentratie en meteen 7 – 4, ondanks enkele mooie reddingen van onze sterk gereduceerde betrouwbare doelman. Geen paniek echter, want … het beste moest nog komen: opnieuw een wereldgoal gewoonweg en deze keer niet door ons 7 voudig scoremachien, maar door de snelle ex-spits van Mazel die in 1 sleepbeweging zijn man pakte en langs zijn slechte voet een fusee in de tegenovergestelde winkelhaak afvuurde: 8 – 4 als einduitslag en IEDEREEN (of toch bijna, want de tegenstander vond dat we onsportief neerkijkend geweest waren… ?) tevreden dat F.C(é). Goal eens een keertje niet gescoord had; we zouden het anders nog te lang hebben moeten horen.
Voila: we zijn weer al 2 punten en een speciale ervaring rijker. Wat volgt er nog?
Sportieve groet vanwege uw dienaar.

Werner.

Lloret Boys dwingt SDI Liga tot uiterste

Gisteravond was Lloret Boys – SDI Liga een van de drie wedstrijden van SDI. Spelers waren: Yves, Pieter, Stam, Safi, Milan, Kenneth K, Bastien en Kenneth N. Op voorhand wisten we dat de wedstrijd heel moeilijk ging worden. Bovendien moest die in Zellik worden afgewerkt, wat ons in het verleden niet altijd gunstig is geweest.

De wedstrijd begon op de slechtst mogelijke wijze. Een mak SDI kwam bijna niet aan de bal en op 5 minuten stond het al 2 – 0 voor de thuisploeg. Aanvallend konden we niet brengen wat moest met zo’n talentvolle selectie. Verdedigend was het ook maar zwakjes. De score evolueerde snel om tot een 5 – 5 ruststand te komen. SDI was nog niet aan de leiding gekomen.

De tweede helft startte beter voor SDI. We namen voor de eerste keer de leiding. Dat was slechts zeer tijdelijk, aangezien we binnen de minuut een tegengoal slikten. We gingen echter veel beter voetballen. De bal werd rustig in de ploeg gehouden om het juiste moment af te wachten. Aanvallend lukte het beter en verdedigend speelden we dichter bij elkaar, met resultaat. Op een goede 5 minuten van het laatste fluitsignaal stond het 9 -7. Net op dat moment besliste Kenneth N om nog eens door te drukken en maakte op zijn eentje de laatste 4 treffers. Eindstand: 7 – 13.

Kortom: We hebben het heel zwaar gehad, maar dat is eigenlijk grotendeels aan ons te danken. Een eerste helft zoals deze moet zo snel mogelijk vergeten worden. De reactie in de tweede helft, daarentegen, was van SDI-niveau.

Xavi

Ook Lebbeke kan SDI A niet stoppen

6-10 zege op Moratex Lebbeke: 13 op 14

SDI A is aan een bijzonder sterke reeks bezig in derde nationale A. Wat een kleurloos seizoen leek te worden, met zelfs mogelijk degradatiegevaar, is nu ondertussen een fantastische reeks overwinningen geworden.

Na nieuwjaar behaalden we zes overwinningen en 1 gelijkspel uit zeven wedstrijden. Waaronder ook de kopploegen Belsele en Malle. Ook vorige vrijdag wonnen we met 6-10 bij de buren van Moratex Lebbeke. De wedstrijd had weinig om het lijf. Lebbeke wou wel, maar kon niet. SDI heeft wel de kwaliteiten, maar kwam verdedigend zwaar tekort, vandaar ook de zes tegendoelpunten. Offensief lukte het wel met tien goals. Vooral Cédric Del Corral was in zijn dagje met zes (!) doelpunten.

Morgenavond (vrijdag) spelen we thuis tegen Eurofoot Tervuren. Deze staan net achter ons. Bovendien hebben die mannen nog een revanche tegoed voor de enige zware nederlaag van dit seizoen. Afspraak om 20u in de sporthal van Asse.

Groeten
Geert.

SDI Liga – Den Boom In: 4 – 1

De moeilijke match tegen Den Boom In was de opdracht van de 22ste speeldag voor SDI Liga. Voor deze wedstrijd deden Bastien en Yves hun come-back in de ploeg. Voor Bastien is het de eerste wedstrijd na de geboorte van Markus, nog eens proficiat trouwens, en voor Yves was het de eerste wedstrijd in de Liga sinds vorig seizoen. De selectie luidde: Yves, Pieter, Stam, Stephen, Cé, Safi, Kenneth N en Bastien.

Zoals op voorhand verwacht, was Den Boom In, met SDI-spelers Mats en Mathijs, gemotiveerd. Dat was meteen duidelijk bij de start van de wedstrijd. Ze wachtten SDI op vanop hun eigen helft en loerden op de counter. SDI had het duidelijk moeilijk om deze ploeg te ontwrichten. De kansen bleven redelijk beperkt en Mats pakte wat hij moest. Toch wist SDI na een goed kwartier te scoren via Kenneth. De tweede treffer volgde kort daarna. Zo was het 2 – 0 met de rust.

In de tweede helft bleef de organisatie van Den Boom In dezelfde. SDI kon wel vroeger prikken met een afstandsschot van Cé. De 4 – 0 van SDI was er een uit de boekjes. Bastien kon snel uitbreken in het centrum en gaf de bal op rechts naar Kenneth die het overzicht behield en een perfecte assist leverde voor de inlopende Stephen. Tot dan toe was Den Boom In aanvallend niet echt gevaarlijk geweest. Dat was de verdienste van onze verdedigers, Pieter en Stam, en ook Safi, die meer dan anders achterin bleef hangen. Den Boom In ging echter nog op zoek naar de eerreder. Yves kon alle schoten pareren, maar de laatste actie was er net teveel aan. Eindstand : 4 – 1.

Op naar de volgende wedstrijd op vrijdag 13 maart om 22u in Zellik tegen Lloret Boys.

Xavi