maandag 16 juni 2008

A- en C(é)-ploeg top op Kriekentornooi


Dit weekend was het weer zo ver. Verzamelen geblazen op het meest zonnige der zomer-zaalvoetbaltornooien: het 23ste Kriekentornooi. Al jaar en dag georganiseerd door onze vrienden van de Jos, oftewel ZVK Jos Schepdaal. Een schitterende organisatie met een al even schitterende deelnemerslijst.

Ook dit jaar zakten alweer 32 ploegen af naar dit prestigieuze tornooi. Velen met het doel om de Champions League te winnen. Anderen, waaronder onze c-ploeg, om te schitteren in de Uefa Cup. Want rond deze twee competities draait het deze twee dagen. Eindig je in je poule van 4 bij de eerste twee dan speel je voor de oppergaai, anders moet je meestrijden met de wat mindere goden.

Dus zo gezegd, de c-ploeg ging puur voor de fun en in het beste geval voor een mooie ere-plaats in de Uefa Cup.


Met een eerste match tegen het immer sterke Groot-Bijgaarden leken we alvast goed op weg om dit waar te maken. Want verliezen moet je als je in de Uefa wil geraken ;-)

Zonder stress vatten de wedstrijd aan en voor iemand het besefte stond het 1-0 voor sdi. Nog geen minuut later stonden de bordjes alweer in evenwicht en werden we tegen ons doel gedrukt. Tot Cé er met een lob van aan onze hoekschopvlag 2-1 van maakte. Groot-Bijgaarden serieus van zijn melk en in geen tijd stond het 5-1. En geen tijd heb je, als je weet dat een wedstrijd 'maar' 20 minuten duurt.

Iedereen met verstomming geslagen, maar kijk nog niets verloren... de Uefa Cup kon nog, maar je weet het ondertussen, daarvoor moet je verliezen. Tweede match tegen de Samba's, ook al gene cadeau. Op ons dan al favoriete terrein, den '2', gingen we eigenlijk ook weer relatief vlot over de tegenstander. Eindstand 3-1.

Euh hallo? Ja! Met Gunther Vaeyens. Hallo Gunther wa nieuws? Gunther: awel ik hoor dat jullie daar aan het stunten zijn. Tim: Amaai nog ni. Of hoe snel kan den tamtam gaan. Maar den tamtam had gelijk. Toen kwam de match tegen uittredend kampioen De Steir Ternat. Aangezien we al geplaatst waren voor de Champions League - er was geen weg terug - was dit resultaat niet meer van tel. Of toch, bleek achteraf.

We verloren met een droge 4, 5 of 6 nul. Niemand die het nog exact weet, de plaatsing en de pinten zorgden voor euforie. Wat bleek nu, door het verlies tegen Ternat, kwamen zij in een poule met Amigo Schepdaal terecht, en wij dus niet. Altijd mooi meegenomen.

Wij dus aan de bak in de Champions League. Zaterdag stond alvast de eerste klepper op het programma tegen Vaillant, met o.a. de gebroeders Breynaert, Pieter De Pauw, Dries Leemans en ander jong geweld. Een droge 1-0 kort voor affluiten was hun deel, een al even droge vrije trap van Cé zorgde hiervoor. Alweer verbazing alom... we gaan nog steeds door. Maar da's voor morgen zondag.

Onze a-ploeg deed ondertussen ook wat van hen mag verwacht worden, veel winnen en de Champions League halen. Geert schrijft wellicht hun relaas.

Zaterdag speelden: Yoeri (doel), Cédric, Simon, Penne, Björn (eerste 2 matchen), Ben, Steven en Tim.

Goed geslapen. Met veel spanning opnieuw naar de Lombeekse velden van FC Bareel. Eerste match tegen Daanio, alweer geen cadeau, maar op dit niveau moesten we die niet direct meer verwachten. Met onze lichtjes vertimmerde ploeg, vier mannen bleven weg (Björn, Penne, Ben & Steven), twee klasbakken kwamen hen vervangen (Foeke & Jean-Marc), speelden we ons beproefde recept: euh, dit ontsnapt me even en vraag je beter even aan onze schitterende coach Johan.3-1 winst.

Geen tijd voor euforie echter, een punt zou ons nu in de halve finale brengen! U leest het goed. Tegen de Nederlanders van FC De Kampioenen stonden we dan ook scherper dan ooit tevoren, hier was geschiedenis in de maak. Cé, alweer hij , opende de debatten en schoot ons op ons favoriete pleintje '2' naar de 1-0. Iets later schoot hij naast, of toch niet helemaal. Achter het doel stond een kolos van zowat 150 kg met een balletje te spelen. Met de rug naar ons. Nooit doen!!! Een vlam van Cé ging naast, hij ging neer. Hij kreeg de bal achteraan op het hoofd en zeeg neer. Eerst leek het om een grap te gaan. Maar nee, de arme man (een naam had ie al lang niet meer) was buiten bewustzijn. Pas enkele minuten later kwam hij bij en dacht hij ergens in België te zijn... dit bleek te kloppen.

Terug concentratie was wat de coach vroeg en kreeg. 5-0 was het harde verdict voor de Hollandse kampioenen. 3 op 3 in de Champions League en Amigo had zonet Ternat uit het tornooi gekegeld. Een vlekkeloos parcours, maar niet meer voor lang. Het begon namelijk onophoudelijk te regenen en de velden werden omgedoopt in schaatsbanen. Een aantal wedstrijden werden afgelast, maar de halve finales moesten uiteraard doorgaan. De c-ploeg tegen De Letter M, de a-ploeg tegen Amigo Schepdaal.

Na een kleine 20 minuten waterballet bleek dat de reuzen aan de andere kant van het veld net iets meer kracht hadden. Zij wonnen niet geheel verdiend met 2-0, vooral dankzij hun beresterke keeper. Sprookje voorbij, of toch niet helemaal. We zijn tenslotte allemaal sdi-spelers en dus hadden we met de a-ploeg nog steeds kans op een finale. En ja hoor, Amigo ging voor de bijl na een schitterende wedstrijd. Rudy en neefje Kenny (16 jaar) zorgden voor de 2-0 eindstand. Dikke proficiat aan de hele ploeg!!

Wij dus voor een 3de of 4de plaats tegen Amigo. Het hoeft niet gezegd dat we het tornooi dan al meer dan geslaagd vonden. Maar kijk, we mochten op ons geliefkoosde pleintje '2' aan de bak, en dat geeft de burger moed niewaar... . Zonder al té veel respect vatten we de wedstrijd aan en kwamen zowaar voor: 1-0. De verbazing van de vele toeschouwers groeide nog als ze zagen dat een geniale Foeke de 2-0 aantekende. Voor Amigo het sein om er wat steviger tegenaan te gaan en uiteindelijk viel de aansluitingstreffer 10 minuten voor het einde. 2-1.

De c-ploeg, ondertussen al omgedoopt tot Cé ploeg, bleef echter zeer geconcentreerd spelen en nog zo'n uitblinker, Jean-Marc, ronde een mooie counter perfect af. 3-1, en zoals hij zij: 't is gepeeld! En zo geschiedde. Alweer een hoogtepunt in dit dolle tornooi. Een derde plek... ik geloof het nog steeds niet.

Rest mij nog even alle spelers die er zo hard voor 'gegaan' zijn te bedanken. Ook Johan was geweldig als mentor, coach, op-onze-spullen-letter! Merci moatjes, en ik maak alvast graag een afspraak voor volgend kriekentornooi!

En oh ja, maar dat leest u nog in geuren en kleuren, de a-ploeg won oververdiend de finale. Proficiat aan Geert en zijn fantastische bende. De kriek heeft ons duidelijk gesmaakt dit jaar.

tim.

Geen opmerkingen:

Blogarchief