dinsdag 27 januari 2009

Als een duiveltje uit een doosje…

Afgelopen vrijdag stond er met Diablo Belsele voor de tweede week op rij een ploeg uit de top 5 op het programma voor SDI A. Nadat er vorige week nog op een mooie manier gelijkgespeeld werd tegen Malle (4de in de stand), werd er ditmaal op een stunt gehoopt tegen de te kloppen ploeg uit 3de nationale die alleen Oostende boven zich moeten laten. De kansen van SDI werden laag ingeschat vooral aangezien er dit seizoen al tweemaal verloren werd van de mannen uit Belsele waaronder 1 bekermatch. We trokken ons vooral op aan het feit dat we ze in de heenronde van de competitie op hun veld bijna te grazen hadden genomen. Iedereen die erbij was herinnert zich moeiteloos de inhaalrace die abrupt werd gestopt wegens het onterecht en al te veelvuldig kartonneren van de ref. Enkel 3 gele kaarten konden ons toen nog van de verdiende gelijkmaker en misschien wel de overwinning weerhouden. Geert werd desondanks voor de match door een enthousiaste scout van de selectie nog eens gewezen op de formaliteit die deze wedstrijd zou gaan voorstellen. Kansloos werden we het veld op gestuurd door iedereen die ook maar ietwat gezond verstand heeft. Een goede voetballer heeft verschillende kwaliteiten nodig om te kunnen presteren. Gelukkig voor ons hoort gezond verstand daar niet bij…

De eerste 10 min leek het erop alsof iedere supporter na de match met een troostende knik zou kunnen zeggen: “ja, ze waren beter he”, “nix aan te doen”. Hoewel het op dat moment nog maar 0-1 stond en alles uiteraard nog mogelijk was, beloofde het spelniveau waarmee de bezoekers de wedstrijd aanvingen, niet veel goeds. SDI bleeft echter dapper achter de ballen aanhollen en verdedigden met man en macht de Assese burcht. Een sterke Yves was hierbij zeker en vast geen overbodige luxe en hij greep dan ook de hoofdrol in die eerste helft. Al vond hij een sterke concurrent in de hoedanigheid van Fraiture die samen met Steven, die bij gebrek aan goesting bij de coach als last-minute-sub het veld moest betreden, de afwezigheid van Mich, Jurgen, Rudy en Kenny moesten trachten op te vangen. Het was dus diezelfde Fraiture die de status van plaatsvervanger aan zijn laars lapte en de 1-1 na een dik kwartier spelen tegen de netten streepte, meteen ook de ruststand.

Coach Geert maande tijdens de rust aan tot rust en legde de nadruk op het behouden van de organisatie en het rondspelen van de bal. De tweede helft ging evenwichtig op en neer en het was SDI die de beste kansen creëerde. Maar het was die ene actie van de bezoekende doelman die de wedstrijd zou gaan bepalen. Deze miskeek zich totaal op een lob van op de eigen helft en plukte de bal zomaar buiten de cirkel. Gele kaart en bij gebrek aan een Joeri in de rangen, zag Belsele zich genoodzaakt een veldspeler onder de lat te plaatsen. Dit bleek duidelijk het keerpunt van de wedstrijd en als Safi even later ook nog eens de logische vrije trap die erop volgde droog in de linkerbenedenhoek deed verdwijnen, leek opeens alles mogelijk. De Assesse haaien roken bloed en de opkomende speler/keeper gaf de thuisploeg de kans om naar hartelust te counteren. Cé die door een blessure maandenlang heeft moeten wortelschieten langs de kant, nam zijn ploeg na een ietwat moeizame start op sleeptouw en verzilverde en vergoudde zijn prachtige comeback door de bal tot tweemaal toe op eigen houtje richting doel te leiden. Ook Johnny pikte zoals gewoonlijk zijn goaltje mee en strafte het uitkomen van de keeper op koelbloedige, maar tevens ook prachtige manier af. Belsele kwam nog éénmaal de kop opsteken en kon milderen tot 5-2, maar het was Safi-goal die nog wat zout op de wonde strooide door de 9-meter netjes door de benen van de keeper te schilderen. Ik wil mijzelf onmiddellijk verdedigen, want gezien ik zelf niet geprikt heb, omdat ik gedurende 50min jullie klorren aan het opkuisen was, en dus de doelpunten minder goed kan plaatsen kan het zijn dat ik de volgorde van de goals niet volledig gerespecteerd heb.

Feit is dat SDI A met deze 6-2 niet alleen mentaal, maar ook sportief een gouden zaak doet en door deze 2 bonuspunten en de verdienstelijke 5 op 6 in de terugronde meteen uit de onderste regionen klimt en zijn kamp voor een weekje op de zevende plaats opslaat. Volgende week moet er gewonnen worden tegen Woppets Woluwe die de clash dow-under tegen Waasmunster niet positief wisten af te sluiten. Zij strijden volgende week net als wij de voorgaande weken voor het behoud in 3de nat. en we weten sinds afgelopen vrijdag dat een kat in het nauw rare sprongen kan maken. Last but not least een speciaal dankwoord aan de massaal opgerukte fans die hun ploeg genadeloos naar de overwinning schreeuwden. Man, wat kan zaalvoetbal toch leuk zijn als je voor zo’n publiek mag spelen! Coach Geert en de zijnen heten u dan ook van harte welkom om er samen een vruchtbare terugronde van te maken. De toon is alvast gezet, nu de klem nog die de degradatie definitief afhoudt…

Truly yours, Smithers…

Geen opmerkingen:

Blogarchief