dinsdag 11 december 2007

Voor de c-ploeg is 't al gelijk...

Hoe pijnlijk is het dat je een zo goed als gewonnen match in de laatste minuten uit handen moet geven?

Volgens mij is het dezelfde emotie als wanneer dat je de match in de laatste minuut toch nog in je voordeel doet kantelen, maar dan omgekeerd.

En ja, ik kan het weten want op amper drie dagen tijd kreeg ik te maken met beide voetbalfenomenen. Vrijdag liet de c-ploeg zich namelijk een zekere overwinning, 4-2 voor op enkele tellen van het einde, ontglippen door nog twee domme doelpunten te incasseren. Namen noemen doe ik niet, nee ook David en Michiel zal je mij niet horen vernoemen als eventuele boosdoeners, tot dat soort stemmingmakerij zal de voorzitter zich niet verlagen, nee bedankt.

Gisteren was het weer prijs, maar dan omgekeerd. Tegen D'Alsembergskes haalden we in extremis een 3-1 achterstand op. Ik zou kunnen zeggen dat Yves VDB, Michiel en Björn zorgden voor de doelpunten, maar je kent m'n standpunt wat namen noemen betreft. Nee, ik probeer mijn artikels graag zo neutraal mogelijk te houden, vooral omdat ik zelf de laatste weken op een hoog niveau sta te spelen en het nogal hautain zou overkomen mocht ik mijn eigen zelve hier zitten te bestoefen.

Nee, eerder laat ik de lezer graag ruimte om de wedstrijd zelf te beleven, met z'n eigen vedetten. Of toffer nog, ik zou een omschrijving kunnen geven van een bepaalde speler en de lezer laten gokken. Lang leve het interactieve artikel... misschien iets voor mijn volgend verslag. Alvast een voorsmaakje: tijdens de wedstrijd van gisteren blesseerde een niet nader genoemde ballerina van Aziatische oorsprong zich aan de enkel.

Ik kijk al uit naar mijn volgend verslag.

Geen opmerkingen:

Blogarchief