woensdag 18 maart 2009

Mister 90%

Al een tijdje geleden dat we nog eens een thuismatch geprogrammeerd hadden staan, dus geen selectieproblemen; althans in principe: toch een paar gekwetsten en zelfs een op de laatste minuut, maar die werd dan meteen aangepakt als nieuwbakken délégué, weliswaar in woord en daad bijgestaan door een meer ervaren exemplaar. Dus waren we toch tijdig startklaar en vrij volledig ook, met zelfs een zeer bereidwillige & trappelende A speler. Ra, ra wie dat was…
Zijn eerste 3 baltoetsen waren meteen al schoten op doel (en dat bedoel ik dan letterlijk, want telkenmale op de palen!) en zelfs met vrij hoog % want meteen al 2 – 0 voorsprong, zo een beetje uit het niets. Want ook de tegenstander was nog niet echt dreigend geweest. Zijn 3° goal was een ‘normale’, alhoewel: zelfs een vrij mooie, via snelle eigen interceptie en eigen doorstoten en eigen pas aan zichzelf en een degelijke afwerking ook nog. En dat allemaal terwijl er een zeer goede bezoekende doelman tussen de palen stond.
Toen werd er tegen gescoord en ook onze kapitein scoorde eens, maar wel bij onszelf… 3 – 2 bij rust, terwijl er eigenlijk geen vuiltje aan de lucht had mogen zijn. Gelukkig vallen we zelden ten prooi aan stress (behalve in de vorige match, weliswaar met gelegenheidscoach… J; die dan toch een mooi gelijkspel uit de brand wist te slepen).
Daarna een gewone goal en dan meteen een werelddoelpunt in opbouw (opwippertje van de oude vos/spits) en knaller in de vlucht via de onderkant van de lat: onhoudbaar gewoon. Dan nog 2 gewone goals en het stond 7 – 2; daarna het gekende dipje via gebrek aan concentratie en meteen 7 – 4, ondanks enkele mooie reddingen van onze sterk gereduceerde betrouwbare doelman. Geen paniek echter, want … het beste moest nog komen: opnieuw een wereldgoal gewoonweg en deze keer niet door ons 7 voudig scoremachien, maar door de snelle ex-spits van Mazel die in 1 sleepbeweging zijn man pakte en langs zijn slechte voet een fusee in de tegenovergestelde winkelhaak afvuurde: 8 – 4 als einduitslag en IEDEREEN (of toch bijna, want de tegenstander vond dat we onsportief neerkijkend geweest waren… ?) tevreden dat F.C(é). Goal eens een keertje niet gescoord had; we zouden het anders nog te lang hebben moeten horen.
Voila: we zijn weer al 2 punten en een speciale ervaring rijker. Wat volgt er nog?
Sportieve groet vanwege uw dienaar.

Werner.

Geen opmerkingen:

Blogarchief